Mooi

'Wat vind je mooi?'
'Wat is dat nou voor vraag?'
'Gewoon.'
'Je bedoelt, welke muziek vind ik mooi?'
'Nee, ik bedoel, wat vind je mooi?'
'Wat dan ook?'
'Wat dan ook.'
Hoe moest ze daarop antwoorden? Niemand had haar die vraag ooit gesteld. Waarom had niemand haar ooit die vraag gesteld? Plotseling was ze hevig ontzet dat je door het leven kon gaan zonder dat iemand je ooit die vraag stelde.
Citaat uit 'Het bijtende gevoel van verlies' van Tahmima Anam.

Ik las gewoon door maar moest steeds terug denken aan die vraag: Wat vind je mooi? Ik heb het boek aan de kant gelegd en er zelf ook maar eens over nagedacht. Het is zo makkelijk gezegd dat je iets mooi vindt maar is dat echt zo of zeg je het maar gewoon? Denk je er echt wel eens heel goed over na? En kan je het dan ook onderbouwen of is dat eigenlijk niet nodig? Jij vindt dat zo, het is jouw gevoel, jouw mening en die hoef je niet te onderbouwen, toch?

Ik vind bloemen mooi maar niet alle! Prachtige, vurige rode bloemen vind ik mooi. Maar ook delicate, lieve en kwetsbare witte bloemen vind ik mooi. Amsterdam vind ik mooi, vooral als je met de trein de stad binnen rijdt. Het Putter bos is mooi en Argentinië ook. Een boek dat me grijpt, me meesleept vind ik mooi. Een prachtig kaft van een boek vind ik mooi. Mooi zijn al mijn boeken naast elkaar in een boekenkast. Muziek van Low vind ik mooi. Mooi is vast de reis die we gaan maken in Zuid-Afrika. Het concert van The Cure op 18 maart 2008 vond ik mooi. Mooi is mijn nieuwe huis. Het Westerpark vind ik mooi. Prachtig oude iconen vind ik mooi. Mijn nieuwste aanwinst van Kathie Olivas vind ik mooi. Servies van Scandinavische designers vind ik mooi. Een mini cooper vind ik mooi. Een Volvo 242 vind ik mooi. De maan bijna vol vind ik mooi. De ochtendzon is mooi.

Het doet je goed, hier eens over na te denken. Je laat jezelf geen negatieve of nare gedachten toe want je denkt alleen maar aan : Wat vind je mooi?

Schandaal!

Zie hier, net gekocht, een prachtige zeefdruk van Kathie Olivas: Scandal!
Joepie, ben er echt blij mee. Ik had al een poosje zitten staren naar deze print en nu is het onderweg naar Nederland, naar mijn huisje, waar de muren nog lang niet vol zijn!

http://kathieolivas.blogspot.com/