voorbestemd

Na heel lang zoeken heb ik eindelijk de perfecte boekenkast gevonden! Heel erg blij ben ik ermee. Zo lang heb ik nagedacht hoe ik het ging inrichten. Zet ik mijn boeken op alfabet of op kleur? Nee, ik heb het nu op genre gedaan. Zo vind ik het snelst alles terug want zo zitten mijn boeken ook in mijn hoofd. Wat heerlijk was het om al die verhuisdozen te openen en mijn dierbare boeken weer te zien. En wat fijn ook dat ik nu zo naar mijn kast kan lopen om een willekeurig boek te pakken. Gewoon om naar de prachtige foto's te kijken of naar een mooie kaft of soms gewoon om het even vast te houden. Zelfs de atlas heb ik er al meerder malen met veel plezier uitgehaald!

Vanmorgen was er een mooi moment. Heel vroeg was ik op en de zon scheen door de ramen naar binnen precies op mijn prachtige kast! Dat plaatje moest ik schieten en zie hier de foto.

Wat je niet op de foto ziet is het metalen plaatje rechts in de hoek. Deze kast komt uit noord-west India en de lijst is van een oude deurpost. De achterkant en de planken zijn er later toegevoegd zodat het een boekenkast werd. Op dit metalen plaatje staat het een en ander in het Indiaas. De dame uit de winkel heeft dit voor mij kunnen vertalen en er staat: An educated family is a happy family, housenr 29.

Is dat niet prachtig? Het heeft zo moeten zijn dat deze mooie kast voor mijn boeken bestemd was. Het heeft er altijd al op gestaan, het duurde alleen even voordat het bij mij kwam.

Een lange weg

Rolihlahla, dat is de officiële naam van Nelson Mandela. Zijn, meer bekende, Engelse voornaam Nelson werd hem gegeven op zijn eerste schooldag. Rolihlahla betekent in het Xhosa 'hij die de takken van de boom trekt', of 'onrustzaaier'. De vele stormen die hij zowel heeft veroorzaakt of doorstaan werd veel aan zijn geboortenaam toegeschreven.

In april van dit jaar ben ik naar Zuid-Afrika geweest en heb ik ook Robbeneiland bezocht. Dat heeft veel indruk op mij gemaakt. Ik wist wel het een en ander van en over Nelson Mandela. Ik denk net zoveel als ieder ander, gewoon het bekende verhaal.

Zijn verhaal heeft hij in 1994 op papier gezet en is als autobiografie uitgebracht onder de oorspronkelijke titel Long walk to freedom.

De lange weg naar de vrijheid heeft mij in z'n greep. Het inspireert me. De reden dat ik dit 563 pagina's tellende boek nu pas lees is simpel: Robbeneiland. Het bezoek daaraan was ietwat vreemd en de manier van bezichtigen word je een beetje opgedrongen. Vanaf de boot, hup, allemaal in een bus en je wordt rondgereden over het eiland. Je staat stil bij wat belangrijke plekken en bij de kalkgroeve waar Mandela al die jaren heeft gewerkt. Vervolgens snel richting gevangenis, wat overigens erg indrukwekkend was, waar je uitleg kreeg van een voormalig gevangene. Daarna naar de cel waar Mandela gezeten heeft. Toen was de tijd om en moesten we door onstuimig weer met de boot terug naar Kaapstad. Jammer, ik had nog zo graag met onze gids willen praten, wat moet die man een verhalen hebben!

Omdat dat gemis goed te maken dus dit boek. De lange weg naar de vrijheid geeft me meer inzicht in deze belangrijke geschiedenis wat tegelijkertijd nog steeds ons heden is. En de toekomst? Ik weet het niet. Mandela is zojuist 90 jaar geworden en zal nooit ophouden te strijden tegen onderdrukking en rasiscme. Hij heeft ruim 27 jaar van zijn leven moeten opofferen voor deze strijd die zo oneerlijk lijkt maar toch zo belangrijk en waardevol is.

Dat de apartheid pas in 1990 werd afgeschaft, het jaar dat Mandela vrijkwam, bewijst wel dat de weg naar de vrijheid nog heel lang is.

Ook nu in 2008 is die vrijheid er nog niet. Er worden nog steeds mensen op allerlei manieren onderdrukt en rasiscme is helaas dagelijkse kost voor de kranten.

Een lange weg naar de vrijheid. Ik zou graag willen dat iedereen dit inspirerende boek leest. Doe het voor jezelf, voor je naasten, voor de toekomst.