nieuw bezit

Joepie, ik ben weer in het gelukkige bezit van 2 nieuwe boeken:

'Een nacht in een vijzel' van Femke van Zeijl. Dit boek gaat over Afrikaanse vrouwen en het clichébeeld dat zij niets anders dan slachtoffer zijn. Vanuit hun perspectief beschrijft Femke van Zeijl de maatschappelijke verhoudingen in Afrika.

'De dichter van Bagdad' van Jo Tatchell. Dit boek is reeds in 2006 uitgekomen en stond al langer op mijn verlanglijstje. Maar door de grote druk van andere nieuw uitgekomen boeken kwam ik er niet van dit boek te kopen. Misschien daardoor ben ik zelfs nog trotser om nu ook dit boek tot de mijne te beschouwen.

Ondertussen weer e.e.a. uitgelezen. Alweer met veel pijn in het hart 'duizend schitterende zonnen' uitgelezen. Prachtig verhaal, goed geschreven en hopla, ik zat er weer helemaal met hart en ziel in. Heerlijk gevoel.

Daarna met een gezonde nieuwgierigheid aan 'de eetclub' van Saskia Noort begonnen. Moet zeggen dat het lekker wegleest maar daar bleef het voor mij wel bij. Had niet steeds de drang om verder te lezen en dat laatste is voor mij een echte must voor een goed boek. Ik raakte, door de vele personages, soms de kluts kwijt en wist, toen ik het uit had, nog niet precies wie wat had gedaan.

Maar er is nog meer leuks in mijn bezit gekomen de afgelopen week. Ik ben zeer trots te melden dat ik mijn eerste officiële boekenkast heb gekocht. En oh, wat is 'ie mooi! Een oude kast uit Hongarije. Prachtig oud en bloed rood geschilderd. De deur met een ovaal glas er in maakt het helemaal af. Ik moet nog wel wat geduld hebben want ik ga 'm pas in december ophalen wanner we het nieuwe huis helemaal af hebben. Heb in gedachten de kast al tien keer ingericht. Op alfabet, of op genre? Ik heb nog een paar maanden om hierover na te denken. Wat is leuker?!

afscheid

Ik heb het volgens mij al eens eerder gezegd: "een boek dat je uitleest gaat gepaard met verdriet en tegelijkertijd spanning voor het volgende boek". Het huis van de moskee was werkelijk prachtig. Ik zag het einde naderen en was erg bezig zo langzaam mogelijk te lezen. Maar toch kom je er niet onderuit. Dat boek riep me om uitgelezen te worden. Gek, want het was niet eens een echt verhaal. Nee, meer een levenscyclus die verteld werd. Er gebeurde gewoon van alles en het voelde of ik er deel van uit maakte. Ik wilde zelfs daar zijn, in Iran! Het voelde goed hoe men daar leefde en juist die oude gewoontes en gebruiken maakte, door zekerheid en regelmaat, dat je je thuis voelde.
Soms heb ik dat, wil ik dat het boek nooit uit is, dat er geen einde is. Ook nu voelde ik me wat verdrietig toen ik daadwerkelijk op de laatste bladzijde gekomen was. Het lijkt op afscheid nemen. Afscheid van de personages en het leven dat zij leiden.
Normaal kan ik erg goed de overgang van het ene naar het andere boek maken. Ik zit zo weer helemaal in een nieuw verhaal. Nu ging dat toch wat anders. Ik heb een paar dagen even niets gelezen en heb op mijn manier een soort van afscheid genomen.
Nu is het klaar met al dat getreur want voor me ligt alweer bij hoofdstuk 11 'Duizend schitterende zonnen' van Khaled Hosseini. En, oh, wat krijg ik het straks weer moeilijk als ook van dit boek het einde nadert.

zeehonden en meer...

Zojuist heb ik me opgegeven voor de cursus: Hoe schrijf ik zonder spelfouten? Ik wil al langer zo'n soort cursus volgen omdat ik toch steeds tegen grammaticale problemen aanloop. Ik wil graag perfect Nederlands kunnen schrijven en het allerliefst ook Nederlandse les geven aan buitenlanders. Dit is vrijwilligerswerk en je hebt daar niet een lerarenopleiding voor nodig. Toch wil ik voor mijn eigen zekerheid eerst die cursus gaan doen. Daarna ga ik me inschrijven bij de vrijwilligerscentrale Amsterdam om les te gaan geven. Joepie, heb er helemaal zin in!

Afgelopen vrijdag met mam en Marieke naar zeehondencreche Lenie 't Hart in Pieterburen geweest. Geweldig werk wat de mensen daar verrichten. Met zoveel passie en enthousiasme. We kregen een rondleiding en konden heel veel vragen stellen. Leuke dag!

Naast al dit gezelligs ben ik ook nog heerlijk aan het lezen. Geweldig boek van Kader Abdolah 'Het huis van de moskee'. Het voert je mee naar de tijd van Khomeini, ayatolla's en de sjah.

In de tussentijd heb ik ''Duizend schitterende zonnen' van Khaled Hosseini gekocht en ook die ligt te wachten met z'n prachtige kaft. Zelfs mijn lieve tante van 96 heeft dit boek in een ruk uitgelezen!

Ook ben ik gister van mijn geloof gestapt. Na dat ik het kleine boekenweekgeschenk van Saskia Noort had gelezen was ik aardig onder de indruk. Maar ik blijf maar zeggen en beweren dat ik niet van thrillers houd. Toch greep dat kleine boekje mij en ja hoor, nu in mijn bezit: 'De eetclub'van Saskia Noort!

Zo zie je maar hoe gedachtes, gevoelens en interesses kunnen veranderen.