Heb je ooit wel eens afgevraagd hoe het leven is als je alles op reuk, gehoor en gevoel moet baseren? Dat alles wat je ruikt, hoort of voelt zoveel malen sterker is dan wanneer je gewoon kan zien? Volgens mij zijn geuren en geluiden zo intens dat je blind moet zijn om dat volledig te ervaren.
Ik lees nu het boek 'met andere ogen' van Sabrye Tenberken.
En nu pas begrijp ik een beetje (echt maar een klein beetje) hoe het is om niet te kunnen zien. Sabriye Tenberken schrijft luchtig maar met ernst en humor. Zij zelf is blind en heeft een blindenschool voor kinderen opgericht in Tibet. Nou zijn de voorzieningen in dat land natuurlijk slechter dan hier, laat staan de acceptatie van de zienden naar de blinden.
Ze beschrijft een van haar tochten te paard door Tibet en hoe zij dat dan ervaart als blinde. Geluiden als watervallen, vallende stenen, voetstappen, alles is intens. Om te bepalen hoe groot een ruimte is, klik je met je tong of met je vingers. Ook kan je op die manier horen of de trap naar boven of naar beneden gaat.
Zo gewoon is het om alles te kunnen zien. Ik kan me haast niet voorstellen dat dat niet zo zou zijn. Misschien toch iets waar ik vaker bij stil mag staan!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten